ML

Maska przeciwgazowa ML jest polską kopią radzieckiej maski M-49. Produkowano ją w trzech zasadniczych wersjach od końca 1968 roku do 1970 roku. Przeznaczona była dla ludności cywilnej i tego założenia ściśle się trzymano, gdyż nie udokumentowano jej użycia przez Powszechną Samoobronę ani Obronę Cywilną PRL. Produkowana była przez Zakład nr 172, czyli Fabrykę Sprzętu Ratunkowego i Lamp Górniczych w Tarnowskich Górach (FASER). Gumowy element części twarzowej produkowany był przez Zakład nr 95. Maska ta charakteryzuje się zielonym kolorem gumy oraz wężem łączącym ze złączem gwintowym Rd 40x4mm, zintegrowanym z częścią twarzową. Elementy metalowe są ocynkowane. Nie jest znane oficjalne rozwinięcie nazwy ML.

CZĘŚĆ TWARZOWA

Wersja I

Cechami charakterystycznymi pierwszej wersji są niewymienne nagłowie oraz bawełniany oplot węża łączącego. Wersja ta produkowana była w 1969 roku. Znane są też egzemplarze charakteryzujące się odmiennym sposobem zabezpieczenia złącza gwintowego, znanego z polskich węży łączących z początku lat 50-tych. Ten egzemplarz pochodzi z końca 1968 roku.

I wersja ML - widok od przodu

I wersja ML - widok od boku

ML z 1968 roku

ML z 1968 roku - oznaczenia

Wersja II

Jedyną zmianą, w stosunku do wersji poprzedniej, była modernizacja nagłowia - jest ono wymienne. Reszta konstrukcji pozostała niezmieniona. Wersja ta produkowana była w 1969 roku.

II wersja ML - widok od przodu

II wersja ML - widok od boku

Wersja III

Ostatnia wersja rozwojowa części twarzowej, w której zaprzestano stosowania bawełnianego oplotu węża łączącego. Nagłowie jest wymienne, tak jak w drugiej wersji. Produkowana w latach 1969 - 1970.

III wersja ML - widok od przodu

OZNACZENIA NA CZĘŚCIACH TWARZOWYCH

Oznaczenia odlane na gumie:
A - rozmiar; B - numer formy; C - producent gumy; D - rok i kwartał produkcji gumy

Stempel producenta gumy wewnątrz części twarzowej:
A - producent gumy; B - dokładna data produkcji gumy

ZESTAW

Kompletny zestaw ML składa się z części twarzowej, pochłaniacza, torby nośnej oraz ołówka przeciwpotnego. Wzorowany jest na radzieckim GP-4u. Jest on wspólny dla wszystkich wersji części twarzowej.

POCHŁANIACZ

Pochłaniacz konstrukcyjnie przypomina polski BSS-MO-4U, kompletowany z maską SzM-41M oraz SzM-41M KF. Charakteryzuje się w pełni stemplowanymi oznaczeniami. Jego nazwa nie jest oficjalnie potwierdzona, lecz z uwagi na jego konstrukcję zasadne będzie przyjęcie nazwy BSS-MO-4U. Pochłaniacz ten stanowi jedną z największych różnic w stosunku do zestawu GP-4u, gdyż nie jest on cylindryczny, w przeciwieństwie do pochłaniacza radzieckiego.

Pochłaniacz - widok od przodu

Pochłaniacz - widok od tyłu

Oznaczenia:
A - symbol; B - producent; C - rok i miesiąc produkcji; D - numer partii; E - numer i seria pochłaniacza; F - masa

TORBA NOŚNA

Torba nośna bazuje na swoim radzieckim pierwowzorze z zestawu GP-4u. Posiada pas nośny do przewieszenia przez ramię oraz dwie wiązane taśmy biodrowe. Klapa zapinana jest na jeden guzik. Wenątrz podzielona jest na dwie duże komory z dwoma klockami pod pochłaniacz w jednej z nich. W przegrodzie torby znajduje się kieszonka na ołówek przeciwpotny.

Torba - widok od przodu

Torba - widok od tyłu

Torba - wnętrze