C2

Ludność cywilna II Rzeczpospolitej oprócz masek R.S.C. wycofanych z wojska i prowizorycznych maseczek węglowych mogła nabyć bardzo nowoczesne jak na tamte lata maski C2. Ich produkcja wystartowała w 1939 i zakończyła we wrześniu tego samego roku, w momencie ataku III Rzeszy na Polskę. Oznacza to, że C2 była ostatnim masowo produkowanym modelem maski, co czyni ją dość rzadką i unikatową, pomimo wyprodukowania ok. 100 tyś sztuk. Za jej produkcję odpowiadało kilku producentów: Przemysł Gumowy "Ardal" S.A. w Lidzie i Grudziądzu, F.M.S.P. (Fabryka Masek i Sprzętu Przeciwgazowego) w Grodzisku Mazowieckim, F.M.S.P. w Piastowie ("Piastów"), Polska Spółka dla Przemysłu Gumowego S.A. w Sanoku, W.S.P. w Radomiu (Wytwórnia Sprzętu Przeciwgazowego). Oprócz ludności cywilnej była używana przez L.O.P.P. (Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej), PKP (Polskie Koleje Państwowe), policję i funkcjonariuszy poczty.

Część twarzowa występowała w 4 rozmiarach: M (małym), S (średnim), S/D (średnio-dużym) i D (dużym). Oznaczenia znajdowały się na boku, pod jednym z wizjerów wraz z nazwą maski, producentem i datą produkcji. C2 została oparta na wojskowej wz.38, główną zmianą było wymienienie nagłowia na gumowe zamiast materiałowego. Wizjery wykonano ze szkła i osadzono na metalowych obręczach. Gniazdo na filtropochłaniacz o gwincie 42 mm zostało zamocowane za pomocą metalowej obejmy. Pod nim znajduje się zawór wydechowy typu angielskiego, zbudowany z 2 cienkich i elastycznych płatów gumy, które w czasie wdechu szczelnie do siebie przylegają. Zawór osłonięty jest metalową, odkręcaną osłoną. Jego wadą jest to, że dość mocno wystaje poza obrys maski i jest przez to podatny na uszkodzenia mechaniczne. Ponadto podczas wkręcania i wykręcania pochłaniacza, może on ocierać o osłonę zaworu. Produkcja C2 była czasochłonna i droga w produkcji. W środku znajduje się gumowa półmaska, która jest rzadkością jak na tamte lata, czyni to całą konstrukcję dość futurystyczną. Guma wokół wizjerów i zaworów po latach ma tendencję do pękania. Prezentowany egzemplarz został wyprodukowany w sierpniu 1939 roku, czyli około miesiąca przed wybuchem II wojny światowej.

Zestaw

Składa się z: części twarzowej, torby, pochłaniacza i etykiety producenta.

Etykieta producenta

Była wydawana wraz z maską, znajduje się na niej nazwa producenta, imię i nazwisko kontrolera oraz data produkcji. Jest bardzo rzadkim elementem zestawu, wygląd etykiety różnił się w zależności od producenta.

Torba

Całość była przenoszona w jednokomorowej torbie wykonanej z lnu, zamykanaej na guzik kalesonowy. Posiada prosty pas nośny. Na klapie znajduje się rozmiar maski i nazwa producenta.

Pochłaniacz krótki PC 110 ACM

Korpus został wykonany z metalu i zabezpieczony farbą ochronną. Za jego produkcję odpowiadała Warszawska Fabryka Masowych Wyrobów Blaszanych "Tłocznia" i Fabryka Wyrobów Metalowych "W. Czajkowski i S-ka". Na górze znajdują się oznaczenia producenta. Rok produkcji umieszczono pod nazwą modelu, w tym przypadku 1939.