Filtropochłaniacz M11

Jego produkcja rozpoczęła się w 1944 roku, na początku był używany wraz z maskami M5-11-7 i M8-11-10. Po wojnie w momencie opracowania nowej konstrukcji, jaką była M9A1 postanowiono nie opracowywać nowego filtropochłaniacza, a używać sprawdzonego M11. Powojenne egzemplarze były tłoczone z aluminium i malowane na jasny szary kolor. Wkład filtrujący pozostał ten sam w postaci papieru z domieszką azbestu w dolnej części, w górnej natomiast umieszczono węgiel drzewny typu ASC. Obie te warstwy były oddzielone za pomocą siatki bawełnianej. M11 był hermetycznie pakowany w metalowe pojemniki, które otwiera się podobnie jak puszki, w których znajduje się zestaw maski M9A1.