MOD O-9

Niezwykle rzadka maska przeciwgazowa, będąca owocem współpracy III Rzeczy oraz ZSRR. Początek produkcji można określić na rok 1939, a jej koniec na datę rozpoczęcia operacji Barbarossa. Na jej powstanie wpłynęła radziecko-niemiecka umowa handlowa z 19 sierpnia 1939 r., poprzedzająca pakt Ribbentrop – Mołotow o 4 dni. Na podstawie umowy strona radziecka miała otrzymać kredyt na zakupy niemieckiej technologii wojskowej, sprzętu oraz maszyn, a jego spłata była dokonywana za pomocą surowców oraz innych dóbr produkowanych w Związku Radzieckim (przykładem jest omawiana maska). MOD O-9 stanowi niewielką modyfikację maski używanej od 1937 przez Armię Czerwoną - MOD O-8. Zasadniczą różnicę pomiędzy oboma modelami stanowi tutaj łącznik gwintowy w niemieckim standardzie 40 mm DIN 3182 (radziecki pierwowzór był wyposażony w przymocowaną na stałe karbowaną rurę łączącą). Ciekawostką jest również brak radzieckich obręczy do montażu wkładek nieparujących. Są one zastąpione standardowymi niemieckimi obręczami, znanymi z większości masek z tego okresu. Prawdopodobnie całość dostarczonych egzemplarzy została przeznaczona na potrzeby przemysłu, jako że Wehrmacht był w tym czasie w posiadaniu dostatecznej ilości GM-30 i GM-38, by nie rezygnować ze standaryzacji wyposażenia, co generowałoby niepotrzebne, dodatkowe koszty. Ze względu na bardzo krótki okres produkcji do dzisiejszego zachowały się pojedyncze egzemplarze tego niezbyt znanego modelu.

Zestaw

Części twarzowe produkowane w ZSRR były łączone ze standardowymi niemieckimi akcesoriami. W przypadku tego egzemplarza jest to filtropochłaniacz FE 41 oraz metalowa puszka – Gasmaskenbüchse.