PM-4

Wersja I

Czerwony, prawdopodobnie wczesny wariant półmaski PM-4. Wygląd zewnętrzny jest nieco inny względem popularniejszej, szarej wersji. W odróżnieniu od wszystkich pozostałych półmasek serii „PM-” nie posiada wewnętrznego „obrzeża” wykonanego z tworzywa przypominającego piankę. Pod względem zastosowania i funkcjonalności jest identyczna z szarą PM-4.

PM-4 wczesna - widok 1
PM-4 wczesna - widok 2
PM-4 wczesna - widok 3
PM-4 wczesna - widok 4
PM-4 wczesna - widok 5
PM-4 wczesna - widok 6
PM-4 wczesna - widok 7
PM-4 wczesna - widok 8
PM-4 wczesna - widok 9
PM-4 wczesna - widok 10

Wersja II

Jest to ostatni model z serii oznaczanej jako „PM”. Posiada złącze gwintowego Rd40x4mm, dzięki czemu możliwe jest stosowanie wszystkich popularnych pochłaniaczy, filtropochłaniaczy i aparatów doprowadzających powietrze typu AT-3M, AT-4M, itd. Z racji gorszej szczelności względem klasycznych masek przeciwgazowych (2 punkty łączące nagłowie z półmaską właściwą zamiast 5 lub 6) należało jednak bezwzględnie stosować rurę łączącą. Dodatkowo za szczelność i poprawne przyleganie półmaski, podobnie jak w pozostałych modelach serii PM, odpowiedzialna była gąbka znajdująca się na jej wewnętrznym obrzeżu, lecz ma ona tendencję do odrywania się. Wytwórcą PM-4 była Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego Delta Warszawa II Zakład w Złochowicach. Jej symbol handlowy to OP-124.

PM-4 późna - widok 1
PM-4 późna - widok 2
PM-4 późna - widok 3
PM-4 późna - widok 4
PM-4 późna - widok 5
PM-4 późna - widok 6
PM-4 późna - literatura