PM-3

Wersja I

Pierwsza znana dzisiaj wersja półmaski PM-3. Produkcja tego wariantu miała najprawdopodobniej miejsce w latach 60-tych, ponieważ kolejny, popularniejszy wariant pochodzi już z kolejnej dekady. Główną i najbardziej zauważalną różnicą jest nietypowy, oliwkowy odcień gumy. Jest on „ekskluzywny” dla tej wersji PM-3 i nie był stosowany w żadnej innej, znanej półmasce z okresu PRL. Kolejnym istotnym detalem są zawory wydechowe wraz z osłonami. Przyjmują one inny kształt oraz posiadają na środku wypukłą literę „R”. Pod względem używanych wkładek filtrujących, pudełka i instrukcji jest ona identyczna z pozostałymi wariantami. Gumowe obrzeże znajdujące się w środku jest wyraźnie lepsze jakości niż w późniejszych PM-3 i 4, nie ma ono tendencji do rozpadania się wraz z upływem czasu.

Wersja II

Najpopularniejsza półmaska z okresu PRL-u, podobnie jak większość pozostałych, produkowana w zakładach WSK Delta Warszawa II. W zależności od okresu występowała w różnych wariantach kolorystycznych, z lekko zmienionym wyglądem zaworów wydechowych, nagłowiem oraz pod różnymi nazwami. Pierwsze egzemplarze pochodzą jeszcze z lat ’60, a ostatnie (pod zmienioną nazwą) opuszczały fabrykę już po upadku socjalizmu. Na zdjęciach widoczna jest najczęściej spotykana wersja. Półmaska posiada po bokach dwie puszki służące do umieszczenia wymiennych wkładów filtrujących F-13 lub F-15B. Fabryczny zestaw składał się z części twarzowej, foliowej torby, instrukcji obsługi, kartonowego pudełka oraz dobieranych, z uwzględnieniem planowanego zastosowania, wkładek filtrujących. W przypadku egzemplarza ze zdjęć zastosowane zostały wkładki F-13, które służą głównie do ochrony przed pyłami krzemu, azbestu, metali i węgla. Jej symbol handlowy to OP-118.