Maska zastępcza

Produkowana możliwie najprostszymi metodami maska zastępcza była odpowiedzią na olbrzymie braki w magazynach TOPL w latach '50 i '60. Krajowa produkcja masek przeciwgazowych wystarczała zaledwie na zaspokojenie potrzeb Ludowego Wojska Polskiego, zostawiając służby cywilne oraz obywateli bez żadnej formy ochrony przed skażeniami. Odpowiedzią na to duże zapotrzebowanie miały być szyte ręcznie, według kilku wzorców maski zastępcze. W razie ewentualnego konfliktu byłyby one jedyną szerzej dostępną, dla ludności cywilnej, formą ochrony przed radioaktywnymi pyłami (po nasączeniu środkami chemicznymi mogły spełniać również rolę prymitywnych masek przeciwgazowych). Każdy egzemplarz maski zastępczej jest wyjątkowy z powodu specyfiki ich produkcji.