Kou (Showa 17)
Kou to najpopularniejsza maska przeciwgazowa produkcji japońskiej. Na samym początku należy sprostować kwestię nazewnictwa, ponieważ na przestrzeni lat wokół tego tematu pojawiło się dużo dezinformacji. Cała rodzina japońskich masek przeznaczenia cywilnego, która posiada filtropochłaniacz przymocowany na stałe posiada zbiorczą nazwę Kou. Pojawiające się często określenia Typ 16, Typ 17, czy Typ 18 nie znajdują oparcia w żadnego rodzaju oficjalnej dokumentacji z okresu wojennego. Historia maski rozpoczyna się w roku 1939, kiedy to Cesarstwu Japonii udało się pozyskać dwa brytyjskie modele masek – Civilian Duty Respirator oraz General Civilian Respirator. Proces ich pozyskania pozostaje dosyć tajemniczy, ponieważ oba te modele zostały wprowadzone niewiele wcześniej, a w omawianym okresie istniał całkowity zakaz ich eksportu poza Wyspy Brytyjskie. Ich dokładne przebadanie nie przyniosło zadowalających rezultatów, ponieważ obie konstrukcje nie zostały ocenione zbyt pochlebnie. Jedyne rozwiązanie techniczne, które przykuło uwagę zespołu badawczego to przymocowany na stałe filtropochłaniacz. Z jednej strony uniemożliwia ono szybką wymianę tego elementu, z drugiej jednak strony znacznie obniża koszty produkcji oraz czas potrzebny na wyprodukowanie każdego egzemplarza. Na podstawie tych obserwacji wprowadzony został (prawdopodobnie w roku 1942) pierwszy model rodziny Kou. Znacznie powszechniej jest on znany pod niewłaściwą nazwą Typ 16, gdzie cyfra odnosi się do roku Showa 16, czyli właśnie 1942 według kalendarza gregoriańskiego. Model ten odróżnia się od pozostałych przez zastosowanie materiału zamiast mieszanki gumowej. Już w kolejnym roku wprowadzony zostaje najpopularniejszy model, czyli Kou Showa 17, w którym wcześniej wspomniany materiał został całkowicie zastąpiony zieloną mieszanką gumową – zarówno w części twarzowej jak i w nagłowiu. W 1944 do produkcji zostaje wdrożona ostatnia z iteracji maski, czyli Kou Showa 18, w przypadku której zielona mieszanka gumowa została zastąpiona taką, która posiada kolor czarny. Każdy z trzech opisanych modeli posiada także dodatkową wariację, która różni się zastosowaniem zaworu wydechowego po boku maski oraz grubszym, bardziej rozbudowanym filtropochłaniaczem.
Część twarzowa
Część twarzowa w omawianym modelu jest wykonana z zielonej gumy. Z przodu widoczny jest pojedynczy, panoramiczny wizjer, wykonany z tworzywa sztucznego. Maska nie posiada zaworu wydechowego, więc wydychanie odbywa się przez filtropochłaniacz, podobnie jak w przypadku niemieckich modeli masek z okresu I Wojny Światowej. Sam filtropochłaniacz jest wykonany z kartonu, naokoło jest pokryty instrukcją obsługi oraz podstawowymi danymi dotyczącymi maski. Nagłowie jest przyszyte do części twarzowej i składa się z 6 gumowych pasków, z czego tylko 2 dolne są regulowane w dosyć prymitywny sposób. Maska jak na okres produkcji cechuje się wielką prostotą oraz brakiem dbałości o komfort użytkownika.
Zestaw
Zestaw składa się z kartonowej puszki lub materiałowej torby nośnej, części twarzowej wraz z filtropochłaniaczem, zatyczek do filtropochłaniacza oraz instrukcji obsługi.
Puszka
Puszka jest wykonana ze stosunkowo cienkiego kartonu. Wewnątrz nie posiada żadnych przegródek ani schowków na akcesoria. Na jej froncie widnieje krótka informacja na temat zawartości. Wieczko nie posiada żadnego zamknięcia, zakładane jest jedynie na wcisk. Do puszki przytwierdza je krótki materiałowy pasek, który przewleczony jest przez oczka zarówno w wieku jak i korpusie puszki.