SzM-41M (z komorą foniczną)

Bułgarska wersja specjalistyczna maski SzM-41M, przeznaczona dla wojskowego personelu obsługującego urządzenia łącznościowe. Stanowi niemalże perfekcyjną kopię polskiej SzM-41M KF z II połowy 1968 roku. Produkcja rozpoczęła się prawdopodobnie w 1971 (z tego roku pochodzą najstarsze udokumentowane egzemplarze), a jej koniec nastąpił już w kolejnym roku. Tak krótki okres produkcji wynika (według dostępnych obecnie informacji) z posiadania przez Bułgarię znacznych zapasów innych masek posiadających komory foniczne, które znajdowały się już na stanie magazynowym (MM-1, SzMS). Kilka lat później rozpoczęto produkcję rodzimych modeli PMG i PDE-1, co ostatecznie przypieczętowało los omawianej maski. Według znacznej liczby kolekcjonerów ostateczna liczba wyprodukowanych egzemplarzy oscyluje w granicach 1000, co czyni ją jedną z najtrudniejszych do zdobycia pochodnych SzM-41. Aktualnie w rękach osób prywatnych znajduje się kilkanaście egzemplarzy, a reszta albo uległa zniszczeniu, albo nadal czeka na odkrycie w jednym z licznych magazynów z okresu Zimnej Wojny. Wersja z komorą foniczną, podobnie jak inne maski bułgarskiej produkcji, charakteryzuje się stosunkowo słabą jakością wykonania. W wielu miejscach widoczne są ślady po zanieczyszczeniach formy odlewniczej, a elementy metalowe potraktowane są warstwą antykorozyjną bardzo słabej jakości. Elementem charakterystycznym bułgarskiej wersji jest również brak odlanej daty produkcji – w formie stempla jest ona umieszczona wewnątrz maski.

Zestaw

Zestaw dostarczany wraz z foniczną wersją, czyli torba, wkładki nieparujące, rura łącząca oraz filtropochłaniacz BSS-MO-4u jest zapożyczony ze zwykłej wersji maski i nie różni się niczym od akcesoriów z szerzej produkowanej, podstawowej odmiany SzM-41M.