AG. 9

W latach 30-tych ubiegłego wieku Belgia mogła się pochwalić jedną z największych różnorodności jeśli chodzi o produkowany sprzęt przeciwgazowy. Po części wynikało to ze specyfiki lokalnego rynku, na którym to ludność cywilna musiała samodzielnie zaopatrywać się w środki ochrony przed bronią chemiczną. W związku z tym faktem w sprzedaży w jednym momencie znajdował się cały przekrój konstrukcji, które różniły się pomiędzy sobą ceną, wygodą, jakością wykonania i trwałością. Maska AG. 9 należała zdecydowanie do niskiej półki, lecz nadrabiała to niewygórowanym kosztem zakupu. Z tego też powodu zyskała prawdopodobnie całkiem sporą popularność wśród grupy docelowej i do dzisiaj jest jedną z najczęściej spotykanych belgijskich masek tamtego okresu. Produkcja rozpoczęła się w roku 1939 w przedsiębiorstwie Sacic, lecz nie była ona ich oryginalną konstrukcją. Licencja na jej wytwarzanie została zakupiona w zakładach Pirelli, gdzie od niedawna na potrzeby rynku włoskiego sprzedawano model Rifugio T.U.O./M.N. Najważniejszą z wprowadzonych zmian jest niewątpliwie zamiana łącza gwintowego na standardową w tamtym czasie średnicę 25 mm. Sama maska na pierwszy rzut oka wydaje się uproszczona do granic możliwości. Ze względu na koszty ograniczono zarówno komfort użytkownika jak i jakość materiałów. Wszystkie elementy metalowe są wykonane z aluminium, zamiast gumy wykorzystano podgumowany materiał, a nagłowie ograniczono do dwóch prostopadłych pasków, co wpływa bardzo negatywnie na możliwość regulacji rozmiaru. Wewnątrz części twarzowej brakuje jakiegokolwiek systemu zapobiegającego parowaniu szkieł, użytkownik musiał we własnym zakresie dbać o posmarowanie ich od wewnętrznej strony za pomocą dołączanego środka przeciwpotnego. Ze względu na myśl przewodnią producenta, który stawiał na możliwie najniższą cenę finalnego produktu, maska była oferowana jedynie w wersji ,,passive", a więc z małym filtropochłaniaczem, przytwierdzanym bezpośrednio do części twarzowej. Produkcja maski ustała wraz z utratą niepodległości przez Belgię w roku 1940.

Zestaw

Ze względu na cenę zestaw dostarczany wraz z AG. 9 był nad wyraz oszczędny. Oprócz części twarzowej w jednym z 4 rozmiarów otrzymywano także filtropochłaniacz F-39-P, metalową puszkę sygnowaną literami SACIC na wieku, instrukcję obsługi w języku holenderskim i francuskim oraz mydełko przeciwpotne.