Indywidualny Pakiet Przeciwchemiczny IPP-51

Jest zestawem przenoszonym w małym bakelitowym pojemniku z naklejoną instrukcją użycia. Został wdrożony do armii na początku lat 50-tych i był produkowany do lat 70-tych. Na jego podstawie opracowano polski odpowiednik o tej samej nazwie. Służył do odkażania małych powierzchni ciała np. rąk i nóg, oraz indywidualnego wyposażenia żołnierza w tym broni, umundurowania i reszty oporządzenia. Do przebicia plastikowych ampułek służy specjalny szpikulec, który znajduje się na wieczku opakowania.

• W środku znajduje się:
  • Mała ampułka z 15% roztworem krezolanu sodu w 96% etanolu - służy on do neutralizacji związków fosforoorganicznych, czyli np. sarinu, tabunu i somanu
  • Duża ampułka z 10% roztworem chlorku cynku i szklanym pojemnikiem z 15 g monochloraminy B (w wewnętrznej szklanej ampułce) w 82% etanolu - przed użyciem szklany pojemnik należy zgnieść i dobrze wymieszać, służy do dezaktywacji gazu musztardowego, luizytu i gazów typu V.
  • 4 szklane ampułki z azotynem izoamylu - służą do załagodzenia duszności występującej w obecności gazów duszących, np. fosgenu. Używa się je poprzez przełamanie i wdychanie roztworu. Ampułki są zabezpieczone grubą warstwą tkaniny, która chroni użytkownika przed odłamkami szkła.
  • 4 bawełniane chusteczki - służą do usuwania płynnych środków trujących i wycierania odkażalników ze skóry.